در ابتدا طاهره چگینی، استاد داور در تبیین مساله بیان داشتند: یکی از مطالبی که روی آن خیلی صحبت شده و از دلایل و بهانه های رابطه است شناخت قبل از ازدواج می­باشد که اگر میان دختر و پسر رابطه‌ای نباشد و طرفین نسبت به هم شناختی نداشته باشند ازدواج آنها کورکورانه است. بدون شک زوج های جوان باید با دیدی وسیع و آشنایی کامل از استعداد ها و خصوصیات اخلاقی زندگی مشترک خودشان را آغاز کنند. حال سوال این است آیا رابطه قبل از ازدواج خوب است یا نه؟ و اگر خوب است به چه شکل باشد.

خانم مرادی به عنوان استاد موافق اظهار کردند: تغییرات اجتماعی که هم اکنون درسطح جامعه شاهد آن هستیم سیر روابط امروزی را دست خوش تغییراتی کرده به طوری که هم جوانان و هم خانواده ها روابط قبل از ازدواج را راحت تر می­پذیرند و جوانان زمان های بیشتری را می­توانند به تنهایی در کنار یکدیگر بگذرانند در این شرایط برقراری رابطه قبل از ازدواج نسبت به گذشته عادی تر و راحت تر شده است.

خانم زلیخا چگینی به عنوان استادمخالف بیان کردند که: ارتباط دختر و پسر معمولا با هدف ازدواج صورت می­گیرد؛ ولی معمولا دختران در این بین آسیب پذیرترند چرا که با هزاران امید و آرزو با پسری ارتباط می­گیرند. بنده  به طور کل منکر روابط قبل ازدواج نیستم؛ اما آن را در چهارچوب خود و با محدودیت زمانی می­پذیرم زیرا معتقدم اگر مدت آشنایی طولانی شود وابستگی بین دو طرف ایجاد شده و صدمات جبران ناپذیری را در طرفین خصوصا دختران بوجود می­آورد.

خانم مرادی درباره مزایای دوستی گفتند: رابطه قبل از ازدواج باعث کسب تجربه در برخورد با جنس مخالف می­شود، آشنایی و معاشرت با جنس مخالف به فرد کمک می­کند تا با تفاوت ها آشنا شود، باعث خودشناسی بهتر می­شود، رشد ارتباط اجتماعی را افزایش می­دهد وهمین­طور مهارت ارتباط عمومی را بالا می­برد، سبب آشنایی با خلق و خوی جنس مخالف شده، سبب بالا بردن توان ارتباط،  ایجاد سازگاری،  از بین رفتن اضطراب می­شود ؛ اضطراب بین دختر و پسر از بین می­رود. زیرا ممکن است در زمان خواستگاری به خاطر اضطراب و خجالت نتوانند  تصمیم درستی بگیرند؛  ولی با تعامل بیشتر این اضطراب از بین می­رود باعث مسئولیت‌پذیری افراد در ازدواج می­شود دیگر پدر و مادر و اطرافیان را عامل بدبختی و خوشبختی خود ندانسته، خودشان را مسئول –بدانند. همچنین باعث جراتمندی در توجه به رابطه و توانایی پیشبرد آن و استقلال در تصمیم گیری های مهم زندگی می­شود.

 خانم زلیخا چگینی در ادامه به معایب رابطه قبل از ازدواج پرداختند: همیشه همه چیز مثبت نیست ممکن است در این روابط رفتارهای اشتباه طرفین را با شکست روبه رو کند از جمله اینکه این روابط در طولانی مدت سبب وابستگی بین طرفین شود زیرا دوران جوانی اوج شور و شوق است و این وابستگی اگر از نوع ناسالم باشد آسیب های زیادی را به دو نفر وارد می­کند، اضطراب و نگرانی را افزایش می­دهد. اغلب دختران دچار افت تحصیلی می­شوند، ممکن است  بدبینی در زندگی مشترک بوجود آید، سبب تنوع طلبی شود؛ زیرا عدم تعهد در این نوع ارتباط و لذت حاصل از آن می­تواند باعث شود که فرد به سمت دوستی های متعدد تمایل پیدا کند، ممکن است اگر ارتباط به ازدواج نرسید باعث شکل گیری مقایسه بین همسر فعلی و روابط قبلی شود.ک

خانم طاهره چگینی به عنوان داور افزودند: رابطه قبل از ازدواج پدیده‌ای است که در جامعه امروز نمی‌توان آن را به طور کل نهی کرد. این رابطه تیغ دو لبه ای است که می تواند به شناخت یا شکست کامل منجر شود؛ اگر رابطه در چارچوب مدیریت و نظارت خانواده ادامه پیدا کند و زوج­ها با صراحت، شفافیت و صداقت خواسته ها و انتظارات خود را بیان کنند می­تواند به شناخت بهتر در زوج منجر شود؛ زیرا محیط های خانوادگی یکی از بهترین محیط ها برای آشنایی است؛ اما اگر عشق زودهنگام در میان زوج به وجود بیاید و نواقص و ضعف های رابطه دیده نشود یا اگر هدف یکی از طرفین سوء استفاده باشد  ممکن است به شکستی تلخ بیانجامد پس بهتر است در ابتدا موضع مشخص شود هر زمان که احساس شد خط قرمز‌ها نقض شده یا هدف از رابطه با هدف طرفین  منطبق نیست یا خلقیات و روحیات باهم سنخیت ندارد دلیلی برای ادامه رابطه وجود ندارد،  اسلام هم جایز دانسته که دختر و پسر قبل از ازدواج به قصد ازدواج (نه دوستی) همدیگر را خوب ببیند و صحبت کنند تا شناخت حاصل شود و برای این هم ضوابطی وجود دارد از جمله اینکه باید به دور از هر گونه فریب و شهوترانی باشد نباید با آبروی طرفین بازی شود و موجب بدنامی گردد و مسلم است که این کار در صورتی که با اطلاع، نظارت ،همکاری والدین و اطرافیان صورت بگیرد با موفقیت همراه است و به طور میانگین ۳ الی ۶ ماه فرصت مناسبی است که دختر و پسر و خانواده هایشان با هم آشنا شوند؛ اما این آشنایی نباید طولانی شود تا وابستگی کاذب و غیر منطقی به وجود بیاید. می توان در این زمان از مشاوره خانواده نیز کمک گرفت.

چکیده

تربیت از نیازهای ضروری هر جامعه ای محسوب می شود. روش شناسی وبررسی شیوه های تربیتی در نظام تعلیم وتربیت جایگاه ویژه ای دارد. با توجه به سقوط روز افزون مسائل اخلاقی در جامعه، بی توجهی به تربیت فرزندان بر اساس الگوها و روش های اسلامی، تلاش های بیگانگان در زمینه اسلام ستیزی و نشان دادن چهره ی غیر واقعی از اسلام و الگوهای اسلامی مقاله حاضر تدوین شد تا راهکارهای علمی و عملی را بر اساس سیره ائمه معصومین  (علیهم السلام )و بخصوص حضرت علی (علیه السلام )را در زمینه روش‌های تربیت فرزند ارائه دهد. روش تحقیق مقاله کتابخانه ای و توصیفی است. پژوهش حاضر اهمیت و جایگاه تربیت کودک را در جامعه و خانواده و همچنین نقش ویژه والدین را به عنوان اولین مربی های تربیتی کودک تبیین  نموده و روش‌های تربیت فرزند را بر اساس الگوهای اسلامی ارائه داده است.

کلیدواژه: تربیت، شیوه، فرزند، امام علی(علیه السلام)

    در ابتدا خانم کلثوم مرادی درباره اهمیت پژوهش، حدیثی را از امیر المومنین، علی (علیه السلام) مطرح ساختند که تلاش بدون پژوهش هیچ ثمره ای نخواهد داشت، سپس تعریفی ازپژوهش ارائه دادند:پژوهش در حقیقت به مجموعه فعالیت های بدیع، خلاق، نوآورانه، نظام یافته و برنامه ریزی شده گفته می شود که باعث بهبود در زندگی می شود.وی بیان کرد؛ اولین درخواست جامعه از طلاب، پاسخگویی به شبهات و سوالات دینی است و این امر بدون پژوهش میسر نخواهد شد. درادامه ایشان به چند راه کار تقویت پژوهشی اشاره نمودند؛ از جمله این که مرکز مدیریت دروس را به شکل پژوهشی تدوین نمایند، از اساتید پژوهشی توانا و خبره استان و مرکز برای مدارس شهرستان ها استفاده گردد، در اجرای جشنواره ها طلاب هر مدرسه در ابتدا با خود طلاب مدرسه سنجیده شوند و با طلاب استان و مرکز سنجیده نشوند که این امر با همکاری پژوهش استان و مرکز قابل دسترسی است.در سطح مدرسه نیز دروس به شکل پژوهشی تدریس شود، بین طلاب و معاون پژوهش ارتباط صمیمی برقرار گردد تا طلاب بدون سختی با معاون ارتباط برقرار کنند و…

   خانم طاهره چگینی در اهمیت پژوهش به سخنان مقام معظم رهبری اشاره کردند: عنصر تحقیق و پژوهش در همه جا به صورت یک اصل در مجموعه کارها و فعالیت های حوزه باید مد نظر قرار بگیرد. از موازی کاری پژوهشی پرهیز شود؛ زیرا همیشه به تحقیق نیازمندیم؛  پس نباید وقت را هدر داد و کارهای تکراری را دوباره انجام داد.ایشان به چند راه حل نیز اشاره نمودند از جمله؛ اینکه خودباوری طلاب بالا برده شود، طلاب از فعالیت های پژوهشی اساتید آگاه شوند و فضای رقابتی بین طلاب ایجاد شود، برای طلاب پرونده های پژوهشی تهیه شود که همین امر موجب انگیزه و تشویق  می شود که به عنوان رزومه شغلی هم مورد استفاده قرار می گیرد، از مشاوران پژوهشی خبره و دلسوز استفاده شود، تشکیل گروه های پژوهشی و…

چکیده

انسان در مراحل اولیه زندگی نسبت به دین علاقه نشان می دهد ؛ ولی بعد از دوره نوجوانی دچار نشانه هایی از بی رغبتی نسبت به دین می شود و از قوانین دینی می گریزد ؛ عوامل متعددی در بروز این پدیده دخیل هستند که گاهی مربوط به درون افراد و برخی مربوط به محیط است . از این رو ضرورت فرهنگی و اخلاقی و اجتماعی ایجاب می کند که این مسئله مورد اهتمام و توجه همه افراد قرار گیرد .به علت عدم آگاهی برخی افراد از قوانین دینی موجود در جامعه و تقلید کورکورانه از دیگران ، این موضوع انتخاب شده تا بدین وسیله عواملی را که باعث گریز افراد بخصوص جوانان از دین می شود مورد بررسی شده است و راه هایی  برای پیش گیری از آن ارائه شود . روش پژوهش حاضر ،کتابخانه ای است و به اعتبار هدف موضوع ، روش مقاله موجود ، کاربردی و توصیفی است . با توجه به مطالبی که در این تحقیق ارائه شده است، نتیجه این می شود که دین بهترین روش است که می تواند اجتماع بشر را منظم سازد و بیشتر از هر روش دیگری مردم را به رعایت قوانین وا دارد .

کلید واژه : جوانان ، خانواده ، دین ،دین گریزی ،مقابله.