موضوع:بررسی آثار تربیتی حمد و شکر در آیات و روایات

حمد به معنای ستایش­کردن و شکر، قدردانی از نعمتِ منعم است.حمد اختصاص به خداوند دارد ولی شکر عام و فراگیر است. پس از شناخت منعم و شناخت خودِ نعمت، مرحله­ی آخر یعنی شکر نعمت است. کمترین حمد و شکرگزاری این است که انسان درک کند تمام نعمات، از سوی خداوند است و بالاترین حمدو شکر، پی­بردن به عجز و ناتوانی در قبال ستایش و قدر­دانی از نعمت­ها است. شکر خدا گفتن، شکر دیگری نیز می­طلبد زیرا انسان باید بداند اگر شکر نعمتی را هم به­جا می­آورد خود، توفیقی از جانب خداوند است؛ پس مجدد باید ستایش و شکرگزار خدا باشد که در این صورت حق شکر را ادا کرده است. به طور یقین خداوند به حمد و شکر  بنده­اش نیاز ندارد، پس ضرورت بحث از این مسأله بدان جهت است که با حمد و شکرگزاری، انسان است که از آثار و فواید آن بهره­مند می­شود و عامل تربیت او در زندگی خواهد بود. تحقیق حاضر شامل کلیات و سه فصل می باشد فصل اول بررسی حمد وشکر در آیات،فصل دوم بررسی حمد وشکر در روایات و فصل سوم آثار و فواید حمدوشکرمی‌باشد. اصلی­ترین مباحث در موضوع حمدوشکر، نتایج  و آثار آن است که  در جنبه­های مختلف آشکار می­شود؛ اما با توجه به تحقیق حاضر از آثار حمد می­توان بهره­مندی از آثار اخلاص از جمله؛ تحصیل مقام توکّل، رفع اندوه و صبر و… و پالایش رذایلی همچون حسد، کبر و بخل را نام برد. همچنین آثار و فواید شکر­گزاری در جنبه­ی دنیوی؛ عزیز و گرامی­شدن، طولانی­شدن عمر، ایمنی از بلا است. در بعد معنوی؛ کامل­شدن ایمان، دوری از محرمات، افزایش رزق. و در حوزه­ی اجتماع؛ برقراری آرامش و محبت. و از آثار شکر و سپاس در زندگی؛ افزایش و بقاء نعمت، رضایت خداوند و نجات از عذاب الهی است.زاویه دیدمحقق به این مساله با رویکرد درون دینی و با توجه به آیات و روایات می باشد و روش گردآوری آن، توصیفی-کتابخانه ای است.

کلید واژه ­ها : حمد ، شکر ، آثارتربیتی ، آیات ، روایات.

محقق:ستاره لشگری

استادراهنما:اکرم محمدزادگان

استاد داور:رضا کاظم لو